5, 4, 3, 2, 1... Bungee!!!

Na slapeloze nachten, heb ik op Zaterdag de hoogste bungee jump van de wereld gedaan!!!
Hier eerst even de feitjes:
De Brug: 216 meter hoog.
De snelheid: 120 kilometer per uur.
Het touw: 180 meter
Met andere woorden: k ben van een brug van 216 meter hoog, met 120 kilometer per uur naar beneden gesprongen!!! Ik heb nog nooit zoiets engs en tegelijks super gaafs gedaan!!! Het is echt een ongelovelijke ervaring om zo van een brug af te springen en het gewoon nog leuk te vinden ook! Want dat was het echt! Ik weet het het is moeilijk te begrijpen hahaha! Maar goed ik zal maar weer even bij het begin beginnen: lijkt me handig of nie? ;)

Nou goed, het begon allemaal met Renske, die besloot dat ze op haar 19e verjaardag graag wilde gaan bungee jumpen. Hier op de campus hadden al een aantal mensen het gedaan en die waren helemaal enthousiast... En jah dan ga je er ook wat meer over na denken. En toch gezegt: Jah ik ga mee en wil ook springen. Wel onder voorbehoud natuurlijk want stel dat je er staat en je durft niet... Zou net wat voor mij zijn...;) Hahaha.. En dus vertrokken we op zaterdag ochtend met z'n 14en naar Plettenberg Bay voor de hoogste bungee van de wereld. Onderweg nog even relaxed wat gedronken, even in gechecked bij de backpackers en meteen maar door naar de Bungee jump. Daar aangekomen gingen we eerst even lunchen omdat we op 1 van de andere meiden moesten wachten die met een omweg kwam. En jah, toen stonden we daar: uitzicht op de brug... en dus ook op springende mensen... En toen kregen toch wel wat mensen, ja waaronder ik..., de kriebels: willen we dit echt wel doen? Na de lunch heb ik de knoop doorgehakt: Gewoon betalen en inschrijven! Kun je ook niet meer terug en hoef je ook niet meer te twijfelen. Er was namelijk ook de mogelijkheid om eerst de brug op te gaan en dan te zeggen of je wilt springen of niet. Nadat ik betaalt had, voelde ik me meteen een stuk opgeluchter! Ik ging het doen en kon toch niet meer terug! En jah, toen begon het wachten! En dat duurde lang... Eerst beneden tot we de brug op mochten en daarna op de brug tot het moment dat ik mocht springen. Want jammer genoeg moesten er 5 mensen voor mij springen... En dat maakt best zenuwachtig!!! En jah toen kwam het moment dat ze mijn naam noemden... Dan krijg je twee kussen rond je kuiten, touw er omheen, even goed aantrekken, en dan ben je klaar om te springen!

En tot op dat moment was ik nog niet echt zenuwachtig! Dat moment kwam pas toen ik op het randje stond... Zelfs het naar beneden kijken was niet heel eng... Het springen... Dat was pas echt eng! Het moment dat je echt moet en niet meer terug kan! Maar twee tellen later; als je los bent van de grond is het eigenlijk meteen super gaaf! Zo'n raar gevoel; door de lucht vliegen! Die vrije val was echt zo'n super gevoel! En jah, dat gebeurd dan nog drie, vier keer, door het elastiek!

En jah, toen was het ook al weer voorbij! Ging echt zo snel! Binnen no time was ook de gozer er die je op komt halen! Hij begon al meteen tegen me te praten en vroeg hoe het geweest was. Hij zorgde er echt voor dat je je op je gemak voelt. Dat is eigenlijk de hele truc van die bungee jump daar: ze draaien echt super relaxed muziek, iedereen is hartstikke aardig, heel professioneel en relaxed. En dat voel je gewoon ook als je daar staat.

En zondags hebben we het stukje adrenaline nog maar even dunnetjes over gedaan... Ik denk dat pap en mam vanaf dit punt even moeten stoppen met lezen! ;) Haha...
We werden zondag's op de terug weg namelijk aangehouden door de politie. We reden op de rechterbaan van de twee baans weg( en ze rijden hier links)toen er opeens iemand op onze weg helft stond te zwaaien. Wij schrokken ons dood en Amanda stond meteen boven op de rem... Bleek het politie te zijn. Wij natuulijk helemaal in de stress: achter in geen van de drieen gordels om en jah... we reden..........160. Dus jah op zich... Redelijk probleempje eigenlijk. Nou die politie agent echt helemaal kwaad en chagerijnig. We moesten eerst maar even aan de andere kant van de weg gaan staan: euh jah even de snelweg oversteken waar iedereen dus zo achterlijk hard rijdt... Hmmz nou oke maar gedaan. Daar gekomen moest Amanda uitstappen... Zij een heel gesprek met die agent voeren. Hij vroeg ook nog naar onze paspoorten... En jah hoor geen van 5en paspoort bij zich...Op een gegeven moment moesten ze alle twee beetje lachen en begonnen ze een beetje met elkaar te dollen. Bleek dat die agent gevraagt had wat Amanda voor deal kon bedenken zodat we de boete niet hoefden te betalen... Dus amanda had voor de grap aangeboden dat ie wel een van de meiden uit de auto mocht hebben.. En zo ging het nog een tijdje door. Toen bleek dat die agent wel humor had pakte Hanneke haar video camera erbij en heeft ze alles even vast gelegt. Uiteindelijk is besloten dat we boete van 1000(!)Rand niet hoefden te betalen als we de agent een keer mee uit eten zouden nemen. Als klap op de vuurpijl beloofde hij, omdat we van die leuke NEDERLANDSE meiden waren, dat hij wel wat wiet(!) mee zou nemen die avond... Op dat moment zijn we er maar snel van door gegaan...

Uiteindelijk is dit waarschijnlijk het meest memorabele weekend geweest van mijn Zuid-Afrika reis! Ben benieuwd wat dit kan overtreffen! ;) Hahahahaha.....

En de moraal van dit verhaal: Alles is goed afgelopen! ;) Haha!

Groetjes en kus

~!* VeRa *!~